دندو (DONDO), موزامبیک — خانه‌های گلی فرو ریخته بودند، کشتزارها زیر آب رفته و خطوط برق و تلفن قطع شده بودند. طوفان «ایدای» (Idai) منطقهٔ عمدتاً روستایی «بیرا کوریدور» (Beira Corridor) را در روز ۱۵ مارس به شدت ویران کرده بود.

چند روز بعد از سیل، صبح روز ۱۹ مارس، شورای محلی بهائی (محفل روحانی) شهر دندو گرد هم آمدند تا نیازهای جامعه را بررسی کنند. تشکیل جلسۀ محفل کار آسانی نبود زیرا خطوط تلفن قطع شده بودند و تنها راه ارتباط با دیگران رفتن به خانهٔ آن‌ها بود.

این طوفان که یکی از شدیدترین نوع ثبت شدهٔ آن در نیم‌کرهٔ جنوبی بود، ابتدا از شهر بندری «بیرا» (Beira) وارد خشکی شد و بادهایی با سرعت ۱۶۵ کیلومتر در ساعت به همراه داشت. طوفان «ایدای» مسیر ۳۰ کیلومتری را در خشکی به سمت شهر دندو طی کرد و حوالی شب، در حالی که از قدرتش کاسته شده اما با باران‌های سیل‌آسا همراه بود به زیمبابوه رسید. بعد از اتمام طوفان، باران‌های سنگین برای چندین روز ادامه داشت که باعث وقوع سیل در راه‌‌آب‌های منطقه شد و به توصیف یکی از مسئولان سازمان ملل ‌«اقیانوسی داخل خشکی» به وجود آورد. بیش از هزار نفر در این طوفان و حوادث پس از آن جان باختند و هزاران نفر دیگر در موزامبیک، زیمبابوه و مالاوی آواره شدند. مسئولان بهداشت تلاش می‌کنند از شیوع بیماری وبا که از طریق آب آلوده منتقل می‌شود جلوگیری کنند. بنا بر آمار «دفتر هماهنگی امور بشر دوستانهٔ سازمان ملل متحد» تا روز دوشنبه، ۶۵۹۶ مورد بیماری وبا و هشت مورد مرگ گزارش شده‌ است.

جامعهٔ بهائی در شهر دندو از تجربیاتش در زمینهٔ برگزاری فعالیت‌های گسترده برای کل جامعه در جهت مشارکت برای بهبود اوضاع منطقه استفاده کرد. جلسات دعا و تأکید بر تعلیم و تربیت اخلاقی و معنوی باعث پرورش نوعی حس همبستگی جمعی شده است که از منافع یک گروه فراتر رفته و منافع کل جامعه را در نظر دارد. در نهایت، روحیهٔ رو به رشد خدمت در اشتیاق فزاینده برای ترجیح دیگران بر خود و تأکید بر مشورت و فعالیت جمعی نمایان است.

بلافاصله پس از پایان طوفان و قبل از اینکه کمک‌های خارج از جامعه بتواند به محل برسد، شورای محلی بهائی شهر دندو تصمیم گرفت دست به کار شود. این شورا دو ‌اولویت را تعیین کرد: اطمینان از اینکه مردم سقفی بالای سرشان دارند و مبارزه با بالا رفتن بی‌رویهٔ قیمت‌ها.

آقای اریک مهیریری (Erick Mhiriri)، از اعضای محفل محلی شهر دندو و محفل روحانی ملی (شورای انتخابی ملی بهائیان) موزامبیک توضیح داد: «ما متوجه شدیم به گروهی از جوانان دسترسی داریم که می‌توانند کمک کنند».

جوانانی که در فعالیت‌های آموزشی مختلف شرکت می‌کردند در حال کمک به تعمیر و بازسازی خانه‌هایی هستند که در اثر طوفان تخریب شده‌اند. آقای مهیریری گفت: «این جوان‌ها با هم کار می‌کنند، با هم نهار می‌خورند، با هم دعا می‌خوانند و بعد از کارشان با یکدیگر مشورت و تأمل کرده ‌و برای روز بعد برنامه‌ریزی می‌کنند.»

آقای مهیریری افزود که جوانان تا به حال سه خانه را بازسازی و دو خانه را تعمیر کرده‌اند. آن‌ها تعمیر خانه‌هایی را که در اثر طوفان تخریب شده‌‌اند ادامه می‌دهند و حال آن را بخشی از خدمتشان به جامعه می‌بینند.

شورای محلی بهائی شهر دندو که پیش‌بینی می‌کرد پس از طوفان قیمت‌ها به شکل بی‌رویه افزایش یابد با استفاده از منابع مالی خود، غذا و صابون را به قیمت عمده‌فروشی که ارزان‌تر است خریداری کرده و بسته‌های غذایی کوچکی را برای خانواده‌های نیازمند آماده کرد، سپس با دقت آسیب‌پذیرترین خانواده‌ها را که اغلب کودک یا سالمند داشتند شناسایی کرده و معادل حدود یک هفته آذوقه برای آن‌ها فراهم آورد.

آقای آریلد دریودال (Arild Drivdal)، منشی محفل روحانی ملی موزامبیک که اندکی پس از طوفان از شهر دندو دیدار کرد گفت: «مردم، کمک کردن به کسانی را که بیش از ما دچار صدمه شده‌اند یک افتخار می‌دانند. محفل شهر دندو نقش مهمی را ایفا کرد، آن‌ها از یک فرمول ثابت استفاده نکردند، خانواده‌ها را مورد به مورد بررسی کرده و بر اساس نیازشان به آن‌ها کمک کردند.»

محفل ملی این کشور از جامعهٔ بهائی سرتاسر دنیا کمک دریافت کرد. این کمک‌ها هم شامل کمک‌های مالی و اجرایی بود و هم شامل راهنمایی بر اساس تجربیات کسب شده در این زمینه از فعالیت در دیگر جوامعی که مراحل بازیابی پس از وقوع فجایع طبیعی را طی کرده بودند.

آقای مهیریری گفت حمایت «جامعهٔ جهانی بهائی»، دعای بهائیان سراسر جهان و تلاش‌های خالصانهٔ مردم محلی، به مردم شهر دندو یادآوری کرد که آنان تنها نیستند بلکه عضوی از یک جامعهٔ جهانی به هم مرتبط هستند که برای بهبود وضع بشر تلاش می‌کند.

بنا به گفتهٔ آقای مهیریری، یک ماه پس از طوفان «ایدای»، مردم شهر دندو که منطقه‌ای عمدتاً وابسته به کشاورزی جمعی است مسئولیت‌های روزانهٔ خود را با استقامت انجام می‌دهند؛ اما جامعه همچنان باید از مسیر خطراتی که پیش رو دارد بگذرد، خطراتی مانند گسترش بیماری‌های عفونی.

دولت و نهادهای امدادرسانی نیز مشغول رسیدگی به نیازهای سراسر موزامبیک از جمله شهر دندو بوده‌اند. سازمان ملل متحد چند روز پس از طوفان ۲۰ میلیون دلار از صندوق اضطراری خود به این بحران اختصاص داد. «صلیب سرخ موزامبیک» و همکارانشان، بسته‌هایی برای ایجاد پناهگاه در میان مردم نیازمند پخش کرده‌اند و سازمان‌های امداد بین‌المللی در حال واکسیناسیون علیه وبا و درمان این بیماری در هفته‌های پس از طوفان بوده‌اند. سازمان بین‌المللی «پزشکان بدون مرز» در ۱۵ آوریل اعلام کرد که موارد وبا در شهر دندو مهار شده است و بیماران در حال درمان هستند. گزارش‌های سازمان ملل متحد نیز نشان می‌دهد که تعداد موارد جدید این بیماری در حال کاهش هستند.