موینیلونگا, زامبیا — مرد جوانی گیتار می‌نوازد و دیگران در کنارش او را همراهی می‌کنند. او می‌خواند: «اینو مواکینیوا! تاباناکا یاکودینونا». گروه پشت سر او این جملات را تکرار می‌کنند و بدین ترتیب خواندن سرودی دربارۀ یکی از بیانات حضرت بهاءالله شروع می‌شود: «سراپردۀ یگانگی بلند شد، یکدیگر را به چشم بیگانگان مبینید».

این صحنه‌ای آشنا برای مردم «لوندا» (Lunda) در جنوب آفریقا است. سرودخوانی دسته‌جمعی یکی از عناصر حیاتی ارتباط در فرهنگ مردم «لوندا» است. موسیقی نه تنها در مناسبت‌های مهم این قوم بکار می‌رود بلکه با بسیاری از فعالیت‌ها و تعاملات روزمرۀ مردم نیز آمیخته است.

گرگوری کائومبا (Gregory Kaumba)، یکی از اعضای جامعۀ بهائی موینیلونگا (Mwinilunga) می‌گوید: «سرودخوانی ما برخواسته از فرهنگ و سنت ما است، اما حالا بیشتر سرودهایی را که می‌خوانیم متأثر از آثار بهائی هستند.»

تکامل این جنبه از فرهنگ جامعه، بخشی از تحول بزرگتری است که در حال رخ دادن است؛ تحولی چشمگیر که در آن جوامع بهائی قوم«لوندا» مسئولیت پیشرفت و توسعه خود را بر عهده گرفته‌اند و آگاهانه تصمیم می‌گیرند که چه نوع تغییراتی را می‌خواهند در خانواده‌ها و روستاهای خود ایجاد کنند.

در سال ۲۰۱۵، کنفرانسی برگزار شد که محرک گفتگوی عمیقی دربارۀ آیندۀ مردم «لوندا» شد. این کنفرانس، صدها بهائی قبیلۀ «لوندا» را گرد هم آورد تا در این باره بحث و گفتگو کنند که چگونه تعالیم حضرت بهاءالله در اجتماع آن‌ها کار بسته می‌شود. در این کنفرانس، محوریت سرودخوانی و موسیقی این فرهنگ نمایان بود. شرکت کنندگان در کنفرانس درباره چگونگی تقویت عناصر فرهنگ خود که به رسیدن به یک جامعه قوی و متحد کمک می‌کند مشورت کردند. به عنوان مثال، متحد و متشکل کردن فعالیت گروههای آواز، همواره مورد تشویق بوده است.

گرگوری می‌گوید: «به یاد دارم که در کنفرانس «لوندا» بعد از سخنرانی تأثیرگذار رئیس قبیله نتامبو (Ntambu) موجی از سرودخوانی به راه افتاد، نمی‌شود از فرد خاصی اسم برد و گفت این فرد خواننده این سرود است. وقتیکه دوستان حقیقتاً تحت تأثیر قرار می‌گیرند یک باره شروع به خواندن می‌کنند. یک سرود تمام نشده سرود بعدی آغاز می‌شود. تنها از سرود خواندن مردم می‌شود فهمید که تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. سرودخوانی چیزی نیست که بشود به اجبار آن را انجام داد و گفت دوستان حالا با شور و شوق سرود بخوانید. وقتی چیزی شما را تحت تأثیر قرار دهد به طور طبیعی شروع به سرودخوانی می‌کنید.»

بعد از این کنفرانس، بهائیان «لوندا» همراه دوستان و همسایگان خود در این زمینه مشغول یادگیری بوده‌اند که چه طور در حین تلاش برای تقویت بکارگیری اصول بهائی همچون وحدت، عدالت و برابری زن و مرد در زندگی فردی و جمعی، میراث غنی فرهنگی و معنوی خود را نیز حفظ کنند.

این تلاش‌ها فرآیند تحول اجتماعی را سرعت بخشیده و در موسیقی مردم این ناحیه نیز منعکس گردیده است.

ما در حال آموختن این هستیم که چه طور سرودهایی بسازیم که باعث شوق و شعف روحی ما شوند و نمایانگرعزت انسانی ما باشند.

—دانیل کائومبا (Daniel Kaumba)

دانیل کائومبا (Daniel Kaumba)، برادر گرگوری که او نیز بهائی است و در زمینۀ تعلیم و تربیت و توسعه در این منطقه کار می‌کند توضیح می‌دهد: «مردم «لوندا» در مورد جنبه‌های مختلف زندگی سرود دارند: عشق، ازدواج، تولد، مرگ و حتی فوتبال. سرودهای سنتی بسیاری وجود دارند که مردم در تمام روز مشغول خواندن آن‌ها هستند اما بسیاری از این سرودها در واقع بسیار منفی بودند برای مثال دیگران را تحقیر و توهین می‌کردند یا اشتباهات دیگران را به گوش کل جامعه می‌رساندند.»

«حالا مردم بیشتر از قبل در مورد این موضوع فکر می‌کنند که این نوع سرودها به اتحاد و وحدت ما کمکی نمی‌کنند و آن‌ها بیشتر به ساختن آهنگ‌ها و خواندن سرودهایی مشغولند که حاوی پیام‌های مثبت باشند.»

دانیل در ادامه می‌گوید: «ما در حال آموختن این هستیم که چه طور سرودهایی بسازیم که باعث شوق و شعف روحی ما شوند و نمایانگرعزت انسانی ما باشند.»

بهائیان «لوندا» در حالی که هدفشان ساختن سرودهای الهامبخش است و نسبت به محوریت موسیقی در فرهنگ خود آگاه هستند، شاهد این بوده‌اند که سرودخوانی چطور می‌تواند برای تفرقه‌انگیزی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

گرگوری می‌گوید: «وقتی به سرودخوانی می‌اندیشیم، به این فکر می‌کنیم که چه عناصری از فرهنگ ما باعث ترویج وحدت می‌شود. قبلاً چنین بود که گاهی گروه‌های آواز در سرودهایشان به مردمی که دین متفاوتی داشتند حمله می‌کردند اما ما شروع به ساختن سرودهایی کردیم که در آن‌ها به هیچ‌کس توهین نشود. به تدریج این شیوۀ ما دیگران را نیز تحت تأثیر قرار داد. حالا آن‌ها شاهد سرودهایی دینی بودند که پذیرای آن‌ها نیز بود. به این ترتیب آن‌ها هم شروع به خواندن سرودهایی کردند که سایر ادیان را می‌پذیرفت. انگار تغییر بزرگی در فرهنگ صورت گرفته بود- سرودهایی که بین مردم تفرقه می‌انداخت حالا با سرودهای وحدت‌بخش جایگزین شده بودند.»

«در جلسات بهائی، هم سرودهای بهائی خوانده می‌شود و هم سرودهای سنتی که پیام مثبتی دارند. مردم جامعه در این مورد شروع به صحبت کردند و از این رویکرد که سرودها و آداب سنتی را گناه نمی‌داند اظهار خرسندی کردند.»

گروه کر در موینلونگا، سرود خواندن را ادامه می‌دهند و صداهایشان با هم در می‌آمیزد: «همه بار يک داريد و برگ يک شاخسار». سرودخوانی و رقص ملایم آن‌ها با ملودی، انعکاسی از پیام سرود دربارۀ وحدت است، پیامی که بهائیان «لوندا» در سرودهای هرچه بیشتری سعی در به اشتراک گذاشتن آن دارند.

دانیل در حالی که به این جنبش مثبت فکر می‌کند می‌گوید: «موسیقی باید باعث ترقی روح شود.»

«وقتی‌که یک رویداد، شادی به قلب مردم می‌آورد این شادی در موسیقی جلوه‌گر می‌شود و همین‌طور وقتی مسئله غم‌انگیزی پیش می‌آید این غم نیز در موسیقی ابراز می‌شود. شما روح مردم را در آوازهایشان می‌توانید حس کنید».