باتامبانگ, کامبوج — از دو سال پیش که طراحی معبد بهائی باتامبانگ توسط سوچت ویتو تانگ (Sochet Vitou Tang) شروع شد، این فرآیند هر روز سرشار از سرور و شادمانی بوده است.

این طراح کامبوجی می‌گوید: «مسلماً روزی که طرح ما انتخاب شد لحظه‌ای بیاد ماندنی است که در خاطرم می‌ماند اما از هر روز کار بر روی این پروژه و آشنایی با شیوۀ زندگی جامعۀ بهائی لذت برده‌ام.»

در اواسط سال ۲۰۱۴ محفل روحانی ملی بهائیان کامبوج به دنبال طراحی بنایی که بتواند محیطی سرشار از وحدت، صلح و سرور روحانی ایجاد نماید، از تعدادی از معماران منطقه دعوت به عمل آورد تا در فرآیندی برای انتخاب طرح شرکت نمایند. از این طراحان، از جمله تیم آقای تانگ به نام ارکیتکچر دیزاین اینتلجنس (Architecture Design Intelligence /ADI) دعوت شد تا از محل این پروژه در باتامبانگ بازدید به عمل آورند و با جامعۀ بهائی این منطقه و روحیه و آرمان‌های این جامعه آشنا شوند.

آقای تانگ در مورد بازدید خود از باتامبانگ در اوت ۲۰۱۴ می‌گوید: «در آن زمان بود که احساس کردم این یک پروژۀ اصیل و واقعی خواهد بود. در مورد آئین بهائی شروع به تحقیق بیشتر کردیم و هر چه بیشتر متوجه اهمیت این پروژه شدم، انگیزۀ بیشتری برای با دل و جان کار کردن برای آن پیدا کردم.»

معنویت، نقش پررنگی در زندگی کاری آقای تانگ ایفا کرده است. این معمار که خود بودائی است به واسطۀ این پروژه در مورد تعالیم آئین بهائی مطالب بسیاری آموخته است. اصل وحدت و یگانگی، او را عمیقاً تحت تأثیر قرار داده است؛ وحدت و یگانگی تمامی ادیان، تمام جوامع، نژادها و مردمان که از طریق ارتباط نزدیکی که میان عبادت خدا و خدمت به خلق موجود است.

تیم معماری قصد داشت در طرح خود ارتباط میان «بودن» یعنی افزایش درک فردی از تعالیم الهی و بازتاب خصائل روحانی در زندگی شخصی، و «عمل کردن» یعنی قیام به خدمت و همراهی دیگران را، به تصویر بکشند.

آقای تانگ می‌گوید: «ایدۀ معبد بهائی برای من کاملاً جدید بود. این پروژه از نظر مقیاس و اندازه، پروژۀ بزرگی نیست؛ اما از نظر عملکرد و هدف، این معبد برای من بنای بسیار عظیمی محسوب می‌شود.»

شرایطی که برای تیم آقای تانگ تعیین شده بود از آن‌ها می‌خواست که معبدی طراحی کنند که نمایانگر فرهنگ محلی کامبوج و همچنین الهام‌بخش حس هماهنگی و صلح باشد. از آن‌ها خواسته شده بود در طرح‌ریزی معبد تا حد امکان برای ساخت از مواد ساختمانی بومی منطقه استفاده نمایند و تلاش کنند تا بنایی ساده ولی در عین حال زیبا بسازند.

آقای تانگ برای طراحی معبدی که هم با محیط زیست هماهنگ باشد و هم حس وحدت را ایجاد نماید، از میراث غنی معماری کامبوج الهام گرفت. تیم او تلاش نمود تا معبد را به گونه‌ای طراحی نماید که با جامعه، شیوۀ زندگی و محیط طبیعی باتامبانگ درهماهنگی باشد، معبدی که قرار بود هم جلوه‌گر خصائل روحانی باشد و هم عوالم مادی و روحانی را به هم پیوند زند.

آئین بهائی نخستین بار در دهۀ ۱۹۵۰ وارد کامبوج شد اما از ۱۹۹۰ به بعد بود که بهائیان به دلیل تعهدشان به خدمت، توسعه و آموزش، اعتبار خاصی در این کشور کسب کردند.

پیوند نزدیک میان خدمت به جامعه و عبادت که در طی دهه‌ها با دقت و تلاش در کامبوج پرورش یافته بود منجر به این شد که بیت العدل اعظم در سال ۲۰۱۲ اعلام نمایند که باتامبانگ یکی از نخستین نقاطی در جهان خواهد بود که در آن یک معبد بهائی محلی بنا خواهد شد.

معبدی که در روز اول سپتامبر بازگشایی می‌شود، نمادی از آن شور و شوقی است که مردم باتامبانگ و در حقیقت مردم کامبوج با آن به آرمان‌های آیین بهائی پاسخ داده‌اند. طرح این معبد به وضوح طرحی کامبوجی است و در عین حالی که از تکنیک‌های معماری مدرن در آن استفاده شده، جلوه‌گر زیبایی سنتی و ظرافت‌های فرهنگی آن سرزمین است.

مدت‌هاست محیطی مملو از دعا و نیایش در جامعه‌ای که در مجاورت این معبد زندگی می‌کند حکم فرما شده است. این امر خود نشانگر آمادگی این جامعه برای میزبانی این «مطلع‌ الانوار» جدید است. در طول ماه‌های متمادی ساخت این معبد، مردم منطقه داوطلبانه در این اقدام جمعی مشارکت و مساعدت نمودند.

آقای تانگ با اشاره به رویکرد منحصر به فردی که تیم وی در ادغام زیبایی مادی و اصول روحانی در بنای این معبد به کار بردند در مورد کل فرایند چنین می‌گوید: «از اینکه در به تحقق پیوستن این معبد بهائی در باتامبانگ نقش کوچکی داشته‌ام بسیار قدردان هستم.»

«این پروژه‌ای بوده است که شما را از نظر فکری، عاطفی و روحانی ارتقا می‌دهد. قدرت تجسم شما را به عنوان یک معمار به چالش می‌کشد تا چیزی خلق کنید که هدفش خدمت به مردم از هر قشر و طبقه‌ای باشد. این پروژه‌ای است که حقیقتاً عاشق انجامش بوده‌ام.»