صنعا, یَمَن — در پی دستگیری‌های اخیر بهائیان یَمَن ، موج عظیمی از پشتیبانی توسط افراد و سازمانها، بارقه امید را در دل بهائیان آن کشور بر افروخته است. این همبستگی همچنین نشان می‌دهد که هدف بهائیان برای تأسیس اتحاد و یگانگی، تا چه اندازه با خواسته‌های مردم آن کشور و سراسر منطقه همخوانی دارد. یکی از بیانیه های حمایتی با این اعلان پر شور همبستگی آغاز می‌شود :"ما همه بهائی هستیم."

در روز ۲۰ مرداد (۱۰ اوت)، سربازان مسلح و نقاب‌دار به یک تجمع آموزشی یورش بردند که به طور مشترک توسط "بنیاد رشد و توسعۀ ندا" (Nida Foundation for Development) و جامعه بهائی یَمَن با موضوع خدمت و توانمندسازی اخلاقی تشکیل شده‌ بود. در این یورش، بیش از شصت تن از شرکت کنندگان از جمله جوانان و کودکان دستگیر شدند. نیمی از حاضرین بهائی بودند و در حال حاضر باور بر این است که حدود چهارده تن از جمله چند مادر جوان هنوز در زندان باقی مانده‌اند.

اما این حمله، واکنش بی‌سابقه‌ای را از طرف شهروندان و جامعه مدنی برانگیخته است. پوشش گستردۀ رسانه‌های جمعی–تلویزیون، اینترنت و روزنامه‌ها– تلاش سازندۀ جامعه بهائی، و بی‌اساسی و غیر‌منطقی بودن دستگیری‌ها را به خوبی نشان می‌دهد.

اخبار این حادثه از سوی دو روزنامۀ معروف عرب زبان– القدس (Al Quds) و العرب (Al-Arab)– تحت پوشش گسترده‌ای قرار گرفت. در میان دیگر منابع خبری بی‌شماری که اخبار مرتبط را منتشر کرده‌اند می‌توان به المُراسل (Al Morasel)، المُدُن (Al Modon)، اخبار الخلیج (Akhbar Al Khaleej)، عیون الخلیخ (Gulf Eyes)، المصدر(Al Masdar)، مُسند للأنباء (Mosnad News)، صدی عدن (Sadaa Adan) و یمن شباب (Yemen Shabab) اشاره کرد.

صدیق القاضی، نویسندۀ المُراسل (Al Morasel) در مقاله‌ای با عنوان "به خاطر دین، ملت و انسانیت، بهائیان را رها کنید" می‌نویسد: "چرا گروهی از بهائیان صلح‌طلب دستگیر می‌شوند در حالیکه کشور مان پُر از دلّالهای اسلحه، اشرار، فتنه‌گران، خرابکاران، جاسوسان و کمینگاه تروریست‌ها شده است؟ چه شجاعتی در دستگیری گروهی از کودکان و جوانان بی‌دفاع است در حالیکه یَمَن مملو از هزاران جنایتکار، سارق، اشرار و شبه نظامیانِ مسلّح مذهبی است؟

وی در ادامه می‌نویسد: "چگونه آزار و اذیت یک گروه که به اطاعت از قوانین کشور معتقدند می‌تواند برای کشور منفعتی داشته باشد؟ چه سودی در دستگیری افرادی وجود دارد که کار را عبادت می‌دانند و همواره می‌کوشند تا به جامعۀ خود خدمت کنند؟

بنیاد ندا و جامعۀ بهائی یَمَن، برنامه‌هایی برای توانمند سازی جوانان ارائه کرده‌اند تا بتوانند با توسعۀ اجتماعی، اخلاقی و فکری جامعه به‌ طور عملی آشنا شوند. همچنین ترفیع مقام زنان و ترویج مفهوم برابری زن و مرد و به ویژه آموزش و پرورش دختران خانواده مورد توجه بوده است و همین‌طور به برگزاری جلسات بحث و گفتگو با رهبران قبیله‌ای در مورد مفاهیم عمیق صلح، آشتی و همزیستی در آن جامعۀ جنگ‌زده پرداخته‌اند.

حمایت از جامعۀ بهائی همچنین از طرف رهبران قبیله‌ای و شهروندانی با پیشینه‌های مختلف انجام گرفته است. به عنوان مثال در وب سایت "اهل القران" – یک گروه مذهبی مسلمان که همچنین" قرآنیون "خوانده می‌شود و در مناطق عرب چند ‌میلیون پیرو دارد– ماهیت صلح آمیز این تجمع آموزشی مورد توجه قرارگرفته است. در این سایت آمده است که این رویداد "در فضایی آکنده از عشق و وفا‌داری به یَمَن برگزار گردید؛ برنامه‌ای پر شور و شوق، ارادۀ راسخ و از خود گذشتگی در خدمت به اهدافی چون صلح، همزیستی، جامعه‌سازی و ایجاد حس وحدت در میان کودکان کشورشان."

این بیانیه با این جمله آغاز می‌شود: "ما همه بهائی هستیم!"

بیانیه ادامه می‌دهد: "اگر می‌خواهید عقیده‌ای گسترش پیدا کند آن را سرکوب کنید! این چکیدۀ تجربه بشری در مقابله با هر شیوۀ جدید فکری است."

دفتر منطقه‌ای سازمان عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای این اقدام دولت را محکوم کرد. مگدالنا مُغرابی (MagdalenaMughrabi)، معاون این سازمان در بخش خاورمیانه و شمال آفریقا گفت: "بازداشت‌های خودسرانه بهائیان در حالیکه کاری بیشتر از حضور در یک جلسه اجتماعی صلح آمیز انجام نداده‌اند، کاملاً غیر قابل توجیه است. این فقط نمونه‌ای از آزار و اذیت اقلیت‌های دینی از طرف مقامات است."

رسانه‌های اجتماعی در فضای مجازی نیز با پیام‌های متعدد و پر شوری به میدان آمده‌اند و بدین منظور تعداد زیادی هشتگ به عربی و یا انگلیسی راه اندازی شده است. #آزادی_بهائیان Free_Bahais#؛ #آزادی_مادران_بهائی Free_Bahai_Mothers#؛ # آزادی_برای_بهائیان Freedom_For_Bahais# و هشتگ‌های مشابه بی‌شماری با تأکید بر شخصیت و هدف والای بهائیان، توجه اذهان عمومی را به این دستگیری‌ها جلب کرده‌اند.

بسیاری از بیانیه‌های پشتیبانی، موضوعات مشابهی را منعکس کرده‌اند، یعنی اهمیت فعالیت‌های بهائیان برای بهبود یَمَن در زمانی که بیشترین نیاز برای تلاشی سازنده وجود دارد. واکنش بسیار گسترده و قریب به اتفاق جامعۀ یَمَن در حمایت از بازداشت شدگان، این پرسش را مطرح کرده که محرک واقعی این حادثه چه کسی است.

دفتر جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در نیویورک نیز با ارائه جزئیات دستگیری، بیانیه‌ای صادر کرد.

پرشورترین حمایتی که تا امروز بیان شده توسط خانم أروىٰ عثمان (Arwa Othman) بوده است. وی که تا چندی پیش سمَت وزارت را در دولت یَمَن به عهده داشته و در حال حاضر یک فعال حقوق بشر است نوشته است: "سازمان امنیت ملی: امروز شما چه وظیفه‌ای بر عهده دارید؟ کشور در آتش جنگ شعله‌ور است و شما با فراموش کردن وظایف خود به تجمع آموزشی جوانانی حمله کرده‌اید که همان اهدافی را دنبال می‌کنند که در متن کتاب‌های درسی گنجانده شده و فرزندان شما آنها را در مدارس تحصیل می‌کنند.

بیانیه ادامه می‌دهد: "کودکان، جوانان و زنانی که شما بازداشت کرده‌اید، دشمن نیستند که لازم باشد با اعلان جنگ به آنان دستگیرشان کنید و یا حقوق آنها به خصوص حقوق کودکانشان را نقض کنید. چه مدرکی در میان بریده‌های کاغذ و مداد رنگی‌ها پیدا کردید که نشان از ارتکاب جرم دارد؟

خانم عثمان با تأکید بر تضاد این اقدام با چالشهای واقعی منطقه اظهار داشت: "چه تهدیدی باعث شده تا شما طوری به یک مکان عمومی وارد شوید که گوئی عده‌ای تروریست در آنجا حضور دارند که امنیت عمومی و حاکمیت کشور را تهدید می‌کنند. شما در ذهن و خاطر هر کودک، زن و نوجوان، چه اردوگاه نظامی را کشف کردید؟ در آن محیط آرام و با فرهنگ، کدام پناهگاه برای فتنه مذهبی و فرقه‌ای یافتید که برای منافع دشمنان یَمَن کار می‌کردند؟

وی در خاتمه با اشاره به بانوانی که دستگیر شده‌ بودند نوشت: " شما را چه شده که آنها را دستگیر کرده‌اید؟ فرزندان آنها از دوری و محرومیت رنج می‌برند! بعضی از آنها نوزاد هستند. چه بر سر شما و عزت و غیرت شما آمده است، سازمان امنیت ملی؟"